على (ع) عابدترين مردمان بود.پيشانى او به خاطر سجده‏هاى طولانيش همچون زانوى اشتر پينه بسته بود.و دعاهايى كه از او به دست ما رسيده، در اثبات اين ادعا كافى است.امام زين العابدين (ع) ، با آن عبادتهاى فراوان و طولانى، عبادت خود را بسى كوچك‏تر و كمتر از عبادت على بن ابيطالب قلمداد مى‏كرد.از شگفتى احوال آن حضرت، آن است كه در شخصيت وى صفاتى متضاد با هم جمع آمده است.از يك طرف مى‏بينيم در جنگها، تاخت و تاز مى‏كند و با هماوردان، به نبرد مى‏پردازد.، دلير مردان عرب را بر خاك و خون مى‏نشاند و قلبى سخت و خويى جنگجو داشته است، اما از سويى ديگر، با وجود دارا بودن اين خصوصيات، عابدترين مخلوقات الهى هم بوده است.شب را با نماز و عبادت و خضوع و گريه و زارى به درگاه پروردگار سپرى مى‏كرد و با آن روحيه جنگاورى در عين حال، خوش خلق‏ترين مردم و نازكدل‏ترين و نرم خوترين آنان به شمار مى‏آمد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: